30- To miłość na całe życie.

Florence krzątała się po kuchni przygotowując śniadanie dla imprezowiczów. Mimo że była na nich zła, to postanowiła o nich zadbać. Postawiła talerz z kanapkami na stole, tabletki oraz po butelce wody dla każdego. Z politowaniem spojrzała na trójkę swoich przyjaciół. Violetta, tak samo jak i Jay, spali wtuleni w Nathana. Zaśmiała się pod nosem i okręciła się. Usiadła przy wysepce i obserwowała śpiochów. Czekała, aż zaczną marudzić na ból, wywołany wczorajszym tatuażem. 

Nie musiała długo czekać. Chwilę później blondynka jęknęła i zaczęła drapać się w miejscu, w którym miała założony opatrunek. Kiedy poczuła palący ból, jak na zawołanie zerwała się z miejsca z krzykiem. 

-Co to?- spytała spanikowana, patrząc na swój nadgarstek. Chwilę później zgięła się, odczuwając skutki wczorajszej imprezy. 

-Tatuaż.- odpowiedziała spokojnie Flo, nie zaszczycając wzrokiem swojej przyjaciółki.

-Jaki, kurwa, tatuaż?- pytała dalej zdezorientowana. 

Starsza dziewczyna wzruszyła ramionami i obserwowała poruszającego się Jay'a. Chłopak mocno się zdziwił, kiedy zauważył, że przytulał swojego młodszego przyjaciela. Rozejrzał się przymrużonymi oczami po pomieszczeniu, a gdy napotkał wzrokiem swoją ukochaną, wstał i podszedł do niej. Chciał ją pocałować, ale ta odepchnęła go.

-O co ci chodzi?

-Zgadnij.- warknęła i wściekła wyszła z powrotem do kuchni. 

Nie upilnowała ich i za to była na siebie zła, jednak to oni nie mieli najmniejszego zamiaru słuchać jej, więc to była również ich wina. Robiła co mogłam ale i tak postanowiła nie odzywać się do nich. 

-O co jej chodzi?- spojrzał na Violettę, a kiedy zauważył opatrunek, natychmiastowo spoważniał.-Co to jest? 

-Podobno tatuaż.- mruknęła cicho. 

Odwróciła się w stronę Nathana. Na jego nadgarstku widniało dokładnie to samo. Usiadła na krawędzi łóżka i delikatnie zerwała gazę. Zdziwiło ją to, co tam zauważyła.

Na skórze chłopaka widniał zaczerwieniony napis "ever.". Ciekawiło ją to, co to miało oznaczać. 

-Co my wczoraj robiliśmy?- pytała coraz bardziej spanikowana. 

-Nic nie pamiętasz?

-Jak przez mgłę.- odpowiedziała, a następnie chwyciła uprzednio przygotowane przez Flo tabletki. 

Do jej mieszkania nagle weszła cała gromadka. Kelsey i Nareesha szły na przodzie, całkiem zadowolone z siebie. Nic nie piły, dlatego nie męczył ich kac. Tom mozolnie doczłapał się do łóżka, na którym spał szatyn i ciężko na nie opadł. W jego ślady ruszyła reszta The Wanted. Jedynie Niall i Leon usiedli na podłodze pod ścianą, próbując ignorować ból głowy. 

-To były epickie urodziny.- wymruczał Max. 

-Tym bardziej, że prawie niczego nie pamiętam.- skrzywiła się blondynka. 

-Prawie to jak Kac Vegas.- usłyszeli cichy głos Niall'a z drugiego końca salonu. Siedzący obok niego Leon położył głowę na jego ramieniu. Wyglądali dość uroczo. 

-Nawet tego, że zrobiłaś tatuaż?- zapytał nieprzytomnie Blanco. 

Violetta nerwowo zerwała swój opatrunek i spojrzała na to, co tam zastała. Teraz wszystko układało jej się w logiczną całość. Obydwa tatuaże, jej i Nathana, tworzyły jedno słowo; Forever. 

-Ale to tandetne.- uśmiechnęła się pod nosem. 

-Ale się zgodziłaś.- wymruczał Nath.

-Bo byłam pijana.- zaśmiała się głośniej. 

Florence przeszła przez całą szerokość salonu i podała bratu tabletki przeciwbólowe. Chłopak podziękował jej i łapczywie wyrwał butelkę wody, którą trzymała w dłoni. 

-Próbowałam was odciągnąć.- powiedziała, nie zwracając uwagę na trójkę przyjaciół.- Ale musieliście być mądrzejsi.

-To dlatego jesteś zła?- zapytał Jay. 

-Bo to był twój pomysł, stary.- mówił półprzytomny Sykes.-Ej, Scooter nas zabije. 

-Nosisz zegarek, nie będzie widać.- Braun przewróciła oczami, a następnie ruszyła do łazienki, przebrać się w czyste ciuchy.

-Jesteś pewny, że właśnie dzisiaj chcesz ujawnić wszystkim swój związek z Violettą?- spytał Scooter, stojąc na przeciwko szatyna.

Nathan kiwnął głową, próbując ignorować ból. Okręcił się i spojrzał na swoją dziewczynę, która siedziała na jednym z krzeseł i z niedowierzaniem wpatrywała się w swój nadgarstek. Nie wierzyła w to, że dała namówić się na coś takiego. W dodatku Flo opowiadała jej, że to ona jako pierwsza wybiegła z klubu. Postanowiła, że już więcej nie da się aż tak upić. 

-Żałujesz?- zapytał roześmiany Nath, unosząc palcem podbródek dziewczyny.

-Bardziej jestem w szoku.- kolejny raz spojrzała na czarny napis, a do jej oczu napłynęły łzy.- Mama by mnie chyba zabiła. 

Przestraszony Sykes mocno przytulił blondynkę. Nadal bolała ją strata matki, co było zrozumiałe, a on nie lubił patrzeć na jej łzy. Delikatnie kołysał nią i szeptał miłe słowa do ucha. Chciał choć trochę poprawić nastrój swojej ukochanej. 

-Zaraz wchodzimy!- krzyknął Jay, rzucając czymś w Nathana. 

Szatyn natychmiastowo odwrócił się i wbił w swojego przyjaciela mordercze spojrzenie. Chwycił piłeczkę i odrzucił nią, jednak nie trafił w Loczka, tylko w Braun'a. Skrzywił się i zaczął pośpiesznie przepraszać. Brunet był dla niego trochę oziębły, bo nadal bał się o swoją siostrzenicę, ale powoli zaczął się przyzwyczajać. 

-Nie spieprz tego.- powiedział cicho i podszedł do prowadzącego, który miał poprowadzić wywiad. 

Właściwie była to prowadząca. Wysoka szatynka z delikatnie kręconymi włosami. Była naprawdę piękna, a Violetta widziała jak chłopacy na nią patrzyli. Można by powiedzieć, że każdy chłopak pragnąłby takiej dziewczyny. Wzięła głęboki wdech i zamknęła powieki. 

Chwilę później usłyszeli klaskanie, zapowiedź The Wanted i głośniejsze klaskanie połączone z piskami. Chłopcy wyszli na salę, a uśmiechnięta Violetta podeszła bliżej, by przyjrzeć się wywiadowi. Grzecznie przywitali się, a prowadząca rozpoczęła wywiad. Początkowo zadawała im pytania na temat nowych piosenek, płyty i kariery. Dopiero pod koniec zboczyła na temat bardziej prywatny. Zapytała o coś, czego Braun obawiała się najbardziej. 

-Nathan, podobno nie jesteś już z Lynsey.- powiedziała, patrząc w swoją kartkę. Następnie uniosła wzrok i przyjrzała się badawczo szatynowi.- To prawda?

-Tak.- odpowiedział uśmiechnięty.-Obydwoje stwierdziliśmy, że do siebie nie pasujemy. 

-Nie widać, żebyście byli smutni z powodu zerwania. 

-Bo są zakochani.- Jay dźgnął najmłodszego przyjaciela w bok.- Są strasznie słodcy. 

-Kogo masz na myśli?- spytała szatynka. 

Nathan odwrócił się delikatnie i ujrzał lekko przestraszoną Violettę. Scooter natychmiastowo podszedł do swojej siostrzenicy i mocno uściskał ją, kiwając głową w stronę podopiecznego. 

-Naszą menadżerkę.- usłyszał głos Sivy.-Tworzą naprawdę wspaniałą parę. 

Na widowni ludzie zaczęli szeptać między sobą, a Sykes nadal wpatrywał się w blondynkę. Coś nie pozwoliło mu oderwać od niej wzroku. Tym samym pisał się na tarapaty u Braun'a. Nie był skupiony na wywiadzie. 

-To dlatego ciągle spogląda w tamtą stronę.- zaśmiała się, wskazując palcem na rumieniącą się Violettę.-To prawda, Nath?

Tym razem Tom dźgnął przyjaciela, powodując, że przestraszony Sykes podskoczył na swoim miejscu. Spojrzał na prowadzącą i odchrząknął. 

-Słucham? 

-To prawda, że jesteś w związku z Violettą Braun?- powtórzyła pytanie, próbując się nie śmiać. 

-Tak, to prawda.- odpowiedział, a na jego ustach powstał szeroki uśmiech.- Jestem z nią naprawdę szczęśliwy. To co nas łączy jest zupełnie czymś innym, co łączyło mnie i Lynsey. Myślę, że ja i Lyns jesteśmy bardziej przyjaciółmi. A to miłość na całe życie. 

-Violetta to wasza menadżerka, a zarazem siostrzenica Scooter'a, waszego drugiego menadżera, tak?- wszyscy chłopcy przytaknęli z uśmiechami.- Słyszałam, że między wami na początku nie układało się dobrze. 

-I tu pasowało stwierdzenie kto się czubi ten się lubi.- wtrącił Jay.-Tak naprawdę wszyscy od początku ją lubili. 

-Myślę, że to był mój sposób na to, żeby wybić sobie z głowy myśl, że Violetta spodobała mi się. Wtedy jeszcze byłem zajęty i wmawiałem sobie, że tak naprawdę kocham Lynsey. Nasza kłótnia nie trwała długo, później udawaliśmy, żeby nikt niczego nie podejrzewał.- zaśmiał się.- Ale sądzę, że wszyscy na tym dobrze skorzystaliśmy. Ja znalazłem swoją ukochaną dziewczynę, tak samo jak Jay, a The Wanted zyskało wspaniałą menadżerkę i zarazem przyjaciółkę.

-Powiedziałeś, że Jay również zyskał dziewczynę. Czyli to oznacza, że poznał Florence za sprawą właśnie Violetty? 

-Tak.- tym razem to McGuiness przytaknął, nie dając przyjacielowi odpowiedzieć.- Są przyjaciółkami. 

Prowadząca uśmiechnęła się serdecznie i zaczęła przeglądać jeszcze raz swoje kartki. W końcu trafiła na pytanie, które zbiło Nathana z tropu. 

-Coraz częściej widywaliśmy Violettę w towarzystwie z Niall'em Horanem. Nie jesteś zazdrosny? 

Nathan odchrząknął, błądząc wzrokiem po studiu. Oczywiście że był zazdrosny, ale nie chciał tego pokazywać. 

-Nie, nie. Niall to jej przyjaciel, zarówno jak Leon. Pewnie że czasami mam momenty, w których wolałabym, żeby trzymali się od niej z daleka. Jestem tylko człowiekiem, boję się, że ktoś zabierze mi moją ukochaną. Ale ufam Violettcie, wiem jakim uczuciem mnie darzy. Tak jak mówiłem wcześniej- ta miłość nie skończy się szybko. 

Prowadząca zadała jeszcze kilka pytań. W tym czasie Siva zdążył pochwalić się, że niedługo żeni się i że zostanie ojcem. Tom zachował ciąże Kelsey w sekrecie. Nie chciał na razie narażać swojej dziewczynę na niepotrzebne plotki. 

Chwilę później wywiad skończył się i wszyscy poszli spędzić razem wolne popołudnie.

_________________________

Taa. 

Wiecie, ja już nic nie mówię.
Ale jeśli chcecie zobaczyć bloga, który prawdopodobnie będzie kontynuowany po skończeniu tego, to zapraszam http://dziewczyna-od-pamietnika.blogspot.com/

ale coraz bardziej jestem pewna tego, że daję sobie spokój z blogami. c: